Dag 19 - Een spannende dag

Zijn vanmorgen om ongeveer 10 uur vertrokken vanuit de camping in Colico en het begon meteen goed, ik volgde de borden naar de SS36 (strada statale, een binnendoor weg) want die moesten we helemaal tot in Zwitserland volgen. Bleek er alleen een oprit richting het zuiden te zijn en voor ik er erg in had reed ik de verkeerde kant op, dit was pas 500 meter van de camping. Door de tunnels langs het Como meer kon ik er 10 km verder pas weer vanaf om te keren.

Vervolgens de SS36 gevolgd door de Italiaanse bergen, werkelijk een schitterende route op weg naar de Splugen pas want dat was de meest directe weg omhoog. Op de kaarten stond wel dat de pas verboden was voor auto's met caravans maar ik had een camper dus dat gold niet voor mij. Aanvankelijk ging het de eerste 50 km uitstekend al werden de wegen wel wat smaller. 

Op een gegeven moment kregen we verkeersborden maximaal 2,3 meter breed, ik dacht ik ben 2,32 meter dus wat zal die 2 cm nou uitmaken. Wel werd het nog steeds en bochtiger maar er was eigenlijk nog steeds niets aan de hand, de weg tussen Frankrijk en Italië de eerste week van de vakantie was veel erger. Op een gegeven moment zag ik een verkeersbord vrachtauto's maximaal 5 meter lang.

Ik ben geen vrachtauto maar een camper, ook al ben ik 7,4 meter lang dus ook dit bord gold niet voor mij was ik van mening en heb ik genegeerd. Toen ik het bord voor de 2e en 3e keer zag begon ik toch wel wat nattigheid te voelen maar voor een andere route moest ik 30 km terug en de andere route was bovendien ook nog eens om. Omkeren was op dat moment toch ook niet meer mogelijk, daar was de weg gewoon te smal voor, dus deze lefgozer dacht het zal wel meevallen, ik had tenslotte vandaag al meerdere haarspeldbochten en 13% hellingen achter de rug en de camper trok het makkelijk. Toen kwam het een stuk van een km of 10 lang dat ik nooit meer zal vergeten de weg werd zo smal met ook nog eens tunneltjes waar maar één auto tegelijk door kon op sommige stukken en meestal net door een tunneltje. De haarspeldbochten werden zo krap dat de draaicirkel van de camper groter was en ik dus in de bocht met een helling van 13% ook nog eens moest steken om de haarspeldbocht te kunnen maken en dat met auto's achter je en tegenliggers. Jullie zullen wel denken die van Oijen zit weer te overdrijven, nou Joyce was aardig bij gebruind deze vakantie maar zo wit had ik haar een tijd niet meer gezien en ik moet zeggen dat ik het niet zo gauw benauwd heb maar ik kneep 'm ook behoorlijk, maar ja we hadden geen andere optie meer dan doorgaan. Na die 10 km kwam er een klein stukje weg met een inham daar ben ik even gaan staan bijkomen. Er zat een Italiaan de hele tijd achter me en die stopte naast me en vroeg me of ik wel goed bij mijn hoofd was om dit met de camper te doen en of ik de borden maximaal 5 meter niet had gezien. Ik verontschuldigde me en vroeg hem of het nog erger werd, gelukkig zei hij dat ik het ergste achter de rug had en de rest geen probleem meer zou zijn, dat bleek godzijdank zo te zijn want we waren nog niet eens bij de Splugen pas. Het enige voordeel dat ik had gehad was dat ik stijgend verkeer was en dus voorrang had.

Gelukkig geen politie of zo tegen gekomen want ik denk dat ik de sigaar was geweest en een niet miste verstane boete zou hebben gekregen.

Gelukkig hebben we de top goed bereikt en dat was prachtig, een soort stuwmeer op 2100 meter hoogte en toen hadden we eindelijk de rust om wat foto's te maken, de foto hierboven heb ik namelijk van internet gehaald, wij hadden even wat anders te doen. De  foto's van de haarspelbochten hierna zijn dan ook van de makkelijke kant (de afdaling) maar ook daar moest ik soms wachten op tegenliggers om een bocht te nemen, ik was nu namelijk dalend verkeer dus moest voorrang geven.

De rit door Zwitserland ging verder goed want dat was bijna allemaal snelweg. Het was heerlijk weer eens een stuk rechtdoor rijden met een gangetje van 95 km/u in plaats van in de eerste versnelling met een gangetje van 5 km/u.

Ik schrijf dit nu vanuit camping "Campinghof" in het plaatsje Salem in zuid Duitsland in de middle of nowhere, ongeveer 10 km ten noorden van de Bodensee, dankbaar dat we het hebben gehaald. We hadden het plan om een camping op te zoeken aan de Bodensee maar het was daar vreselijk druk dus we zijn een beetje naar het noorden afgedwaald en zelfs deze camping was vol, alleen nog een paar plekjes op een soort weide. Zoals voorspeld vanavond inderdaad een Schitzel met patat gegeten in het camping restaurant. Kon eerlijk gezegd beter maar we zoals voorspeld.

Ook hier blijven we een extra nacht staan, misschien dat we naar de Bodensee fietsen want dat schijnt een kleine 10 km te zijn over fietspaden (kijken of de Duitsers dat beter kunnen).

Hoop dat ik vannacht lekker zal slapen en niet van vandaag zal dromen, voor straks welterusten.