DAG 7 – Vallon-Pont-d’Arc

Mensen die mijn vlog volgen weten dat mijn tank nagenoeg leeg was dus vanmorgen eerst maar eens een tankstation zoeken. De dichtstbijzijnde bleek in Montelimar te zijn zo’n 15 km verderop. Achteraf bleek dat totaal de andere kant op te zijn want toen we na het tanken richting Vallon Pont d’Arc reden kwamen we een uur later weer langs de camping in Valvignères. Toch goed dat we dat hebben gedaan want daarna zijn we geen tankstation meer tegengekomen maar het waarom zal uit onderstaand verhaal blijken.

Vlak na Valvignères dachten we de route naar Vallon-Pont-d’Arc te hebben ingeslagen echter na 500 meter bleek de “Route Barree” te zijn, groot hek op de weg en we konden niet verder. Geprobeerd te keren maar op een weg van 6 meter breed met links en rechts een greppel lukt dat niet met een camper van 7,4 meter. Dan maar achteruit op een onoverzichtelijke weg, Joyce liep achter de camper en ik reed voorzichtig achter haar aan. Toen we eindelijk hadden gekeerd moesten we een alternatieve route zien te vinden. Die leken we te hebben gevonden in de “route de la Serre” maar al snel bleek dat de weg eigenlijk totaal ongeschikt was voor campers, en de naam “route” niet mocht dragen. Omkeren komt niet in mijn woordenboek voor, alleen als er een hek voor staat. Dus doorrijden ook al werd de weg steeds smaller (zeker niet breder dan 3 meter) en slechter, er groeide zelfs gras tussen het asfalt zo vaak werd deze weg gebruikt, de haarspeldbochten heb ik maar niet geteld. We kwamen gelukkig maar 1 keer een tegenligger tegen op een traject van zo’n 10 km dus zo weinig werd de weg gebruikt. De tegenligger was zo vriendelijk om voor ons 100 meter achteruit te rijden naar een kleine inham. We moesten ook nog over een bruggetje van een meter of 10 lang met gemetselde muren aan weerszijden die een breedte van 3 meter zeker niet haalde. aan elke kant van de camper slechts 20 cm over dus dat was heel langzaam eroverheen. De trouwe volgers van mijn blog weten dat we elk jaar wel een dergelijke weg weten te treffen. Uiteindelijk kwam het goed al had Joyce spierpijn in haar billen van het bij elkaar knijpen.

Bij Vallon-Pont-d’Arc was de vooraf geselecteerde camping snel gevonden, “Camping de L’Ile”, Een kleine maar schitterende camping direct aan de Ardèche. Er was nog een plek vooraan voor ons vrij met uitzicht op de rivier. De recensies waren lovend, behalve over het sanitair was men niet te spreken. Nou dat bleek te kloppen, Deze was waarschijnlijk in de tijd van de Franse revolutie aangelegd en hadden nog steeds de befaamde Franse sta/hurk toiletten, wie kent ze niet van vroeger, ik dacht dat ze niet meer bestonden. Nog steeds even smerig als in de tijd van de Franse revolutie. We overleven het wel en de locatie maakt veel goed. Onze plek kijkt precies uit op een stroomversnelling in de Ardèche waar veel kanoërs dwars komen of vast komen te zitten. De hele dag leedvermaak dus.

Over het eten hebben we ons vanavond geen zorgen gemaakt, we hadden nog thuis gemaakte kippensoep in de vriezer, lekker met een boterham.

Morgen de fietsen weer tevoorschijn halen, het weer is nog steeds redelijk, 21 °C en half bewolkt.