Do 26/8 – Omgeving Split

Voor de komende dagen staat onder andere een bezoek aan de havenstad Split en aan het plaatsje Trogir, vlak bij Split, op het programma.

Om bij Split te komen moesten we ongeveer 200 km langs de Dalmatische kust rijden. Het grootste gedeelte is over de eerder genoemde kustweg omdat het grootste stuk van de tolweg nog niet klaar is. Opnieuw dus twee keer de grensovergang met Bosnië en Herzegovina met de nodige vertraging.

Het vreemde aan de Dalmatische kust is dat je bijna nergens de open Adriatische zee ziet, vrijwel langs de hele kustlijn van Kroatië liggen diverse eilandengroepen dus het lijkt net of je naar een meer kijkt met een oever aan de andere kant. Wat de Kroatische kust ook kenmerkt is dat zij voor een groot gedeelte uit rotsformaties bestaat die ver boven het zeeniveau liggen. Dus geen kustlijn met brede stranden maar in plaats daarvan kleine parkeerplekjes langs de weg, geschikt voor een paar auto’s met een steile trap naar beneden waar zich een klein kiezelstrandje bevindt. Een hele mooie rit overigens met veel bochtenwerk waar je vaak niet harder dan 50 of 60 kan rijden. Inclusief de grensvertragingen en koffiestop voor een lunch zou de 200 km toch nog zo’n 5 a 6 uur in beslag nemen.

We hadden een camping uitgezocht op het eilandje Okrug Gornji dat door een brug was verbonden met het vaste land en recht tegenover Trogir ligt. De camping zou op een schiereilandje liggen en aan drie kanten zeezicht plaatsen hebben maar al deze plaatsen waren bezet. Dus kwamen we op het middenterrein terecht.

Wat een rommelig geheel, de campers en caravans stonden 3 of 4 rijen dik, zonder erg veel tussenruimte, er waren geen afgebakende plekken. Je kon ze maar vanaf één pad bereiken en moest er rekening mee houden dat één van je buren, mochten ze willen vertrekken, eruit konden. Ik heb hem, wel op aanwijzing van een meisje van de camping en met veel stuurmanskunst, maar ergens neergezet stijf tegen een heel oude camper van twee meisjes aan. Ik wilde de meisjes mijn excuses nog aanbieden en zeggen dat we niet lang zouden blijven maar we hebben ze nauwelijks gezien en ze waren erg schuchter dus heb het er maar bij gelaten. Op papier leek het leuk maar Je merkt het al aan de toon, niet echt ons soort camping. Ze hadden wel een uitstekend restaurant met life jaren 80 muziek, dus de avond was  aangenaam en het eten goed.

’s-Avonds plannen gemaakt voor de twee opvolgende dagen, één dag zouden we naar Trogir gaan en één dag naar Split. Het zou iets anders lopen.