Zo 22/8 – Slovenië en Kroatië

Ik had het nog niet verteld maar in Oostenrijk moet je een tolvignet kopen, niet echt heel duur, ongeveer een tientje voor 10 dagen. Dacht ik dat je daarmee door heel Oostenrijk kon toeren, helaas we hebben nog diverse tunnels gehad waar we alsnog tol moeten betalen, wat een afzetters.

Bij het inrijden van Slovenië, waar we, ook al was het maar 50 km of zoiets, hoe dan ook doorheen moesten opnieuw een tolvignet kopen, dit keer voor een maand omdat ik aan het eind van de vakantie weer door Slovenië moet. Mijn voorruit begint al aardig vol met stickers te zitten.

Gelukkig wordt het in Oostenrijk en Slovenië wel goed aan de weg besteed want die zijn prima te rijden (zie eerste foto), veel beter dan Duitsland in ieder geval. Onderweg hoorden we op de radio file meldingen oplopend tot 3 uur aan de Sloveens/Kroatische grens. We wisten niet hoe onze grensovergang heetten dus we vreesden het ergste. Ook nu bleek de gekozen route goed uit te pakken want we hebben er slechts 45 minuten stil gestaan. Grenscontroles zijn echt niet meer van deze tijd immers Slovenië en Kroatië horen beide bij de Europese unie. Het enige wat ze doen is file veroorzaken, je geeft je paspoort af, ze kijken er niet eens in en geven het weer terug (zie tweede foto). Ook om de vooraf online ingevulde Covid formulieren is overigens niet gevraagd, pfff.

In Kroatië hebben ze ook best goede Tolwegen maar dan gewoon met tolpoortjes dus je rekent af voor de gevolgde route.

We besloten niet in één keer naar Dubrovnik te rijden want dan zou het te laat worden dus we hadden een tussenstop gekozen bij het plaatsje Otocac. Het betrof een soort boeren camping beheert door een wat ouder echtpaar (van onze leeftijd) met een pruimen boomgaard. De camping was simpel met douches met een gordijn maar in ieder geval schoon en zoals je ziet op onderstaande foto kon ik even uitrusten.

We hadden onze camper ongeveer 10 meter van een Italiaanse camper gezet want er was ruimte zat op de camping. Bleek die Italiaan voetbal serie A te willen kijken en hij kon op zijn schotel geen signaal ontvangen door bomen die in de weg stonden, uiteindelijk stond hij bijna onder onze luifel waar hij wel signaal had. Zij spraken alleen Italiaans dus de communicatie ging moeizaam.

Wij hadden nog kippensoep uit de vriezer van thuis met brood, maar zij gingen uitgebreid koken. Ik moet toegeven dit rook een stuk beter.

’s-Avonds kwam de camping beheerder langs bij elke camper of caravan met een glaasje van zijn zelf gebrouwde pruimen likeur. Goed bedoeld natuurlijk maar toen hij even niet keek hebben we het weggegooid. Weet zeker dat dit brouwsel je immuun maakt voor Corona.