DAG 5 – Valvignères

Vannacht heeft het behoorlijk geregend maar toen we opstonden was het gelukkig droog en een stuk minder koud.

Gisteren en vandaag trouwens goede daden verricht, gisteren een Belgisch echtpaar van 81 geholpen, hun caravan was door het neuswiel gezakt en ze kregen niet voor elkaar om hem weer op te beuren. Vanmiddag een Duits stel geholpen dat geen Franse aarde stekker had met pen, gelukkig had ik nog een verloopsnoer voor ze, hopelijk krijg ik hem terug, je weet het nooit met Duitsers.

Vandaag een ritje gemaakt van zo’n 350 km door onder andere Bourg en Bresse, Lyon en Valence , voor het grootste deel over de N7 die we vroegen veel hebben gereden naar Argelès Sur Mer. Vlak voor Montelimar van de N7 afgebogen en de Ardèche in gereden. We hadden een gemeente camping op het oog die een beetje van de doorgaande route af lag in de verwachting dat het niet druk zou zijn. Nou dat klopte, Camping Municipal Le Columbier heeft ongeveer 25 plekken waarvan er maar 2 bezet waren. Op het moment dat ik dit schrijf zijn er 5 bezet inclusief de onze. Is niet zo vreemd want het ligt in de “middel of nowhere” in het dorpje Valvignères dat welgeteld 377 inwoners telt. De camping had uitstekende recensies en kost maar € 13,50 per nacht. Overigens konden we de plek zelf uitzoeken want een dame van de gemeente zou 's-avonds pas langskomen voor de administratieve afwikkeling. We hebben meteen maar 2 nachten geboekt. 

Morgen geen stress over terrassen die al dan niet open zijn want die zijn er gewoon niet in Valvignères. Ze hebben wel een bakker die op zondag open is dus morgen wel vers brood. Ze schijnen ook een restaurant te hebben maar dat zoeken we morgen wel uit. Het plan voor morgen is de Ardèche per fiets te verkennen, er schijnen wel wat bezienswaardigheden in de buurt te zijn alleen weet ik niet hoe steil de heuvels hier zijn.

Even nog een klein puntje van aandacht,  ik moest hoog nodig tanken maar ben de laatste 50 km geen tankstation meer tegengekomen dus ik rijd nu op z’n reserve. Dat wordt maandag billenknijpen want ik weet niet hoe ver ik op de reserve kan rijden en als gezegd we zitten in de “middel of nowhere”.